:: اصفهان معمار ::

مدرسه ملاعبدالله

امامزاده هلال بن علی (ع)

در شهرستان کاشان میان قراء آران و بیدگل بقعه امامزاده لال بن علی  قرار دارد. ساختمان این امامزاده عظیم الشأن علیه السلام دارای گنبد با دو گلدسته کشی الوان زیبا و صحن های شمالس و جنوبی وسیع و ایوان های مرتفع و صفه و غرفه های گوناگون با حوضخانه وو سرداب و بادگیرهای قدیمی.

 اصل بنای کنونی از دوره صفویه که بعدها چندین بار تجدید بناو مرمت گشته و با نقاشی های آب و رنگ تزیین یافته است. در ایوان صحن شمالی و بالای در ورودی به حرم امامزاده، لوحه ای از سنگ نوشته مرمر نصب شده که درباره ساخت این ساختمان است و بر روی در چوبی ورودی به بقعه از ایوان صحن شمالی کنده کاری شده است.

در عهد دولت پادشاه جمجمار ناصرالدین شاه قاجار وقف نمود. این در را نواب کامیاب محمد زمان میرزای قاجار به روضه متبرکه امامزاده واجب التعظیم محمد هلال بن علی فی شهر ذیحجه سنه 1265.
روی دماغه این در نیز نقره شده: "عمل استاد باقر ولد استاد حسین".

داخل حرم و ایوان و صحن های این امامزاده گروهی از علما و بزرگان منطقه ی آران مدفون شده ند که روی قبور هریک سنگ ها، تاریخ جداگانه ای جای گرفته است.

ساختمان این امامزاده دارای حوض خانه، حیاط یا مهمانسرا، آب انبار، کاروانسرا و بقعه و بارگاه است. قدیمی ترین بخش این بقعه حرم و ایوان شمالی است که مانند مجموعه مشهد اردهال مربوط به دوره سلجوقی است.

امامزاده آقا علی عباس

جایگاه این امامزاده عظیم الشان علیه السلام، یعنی امامزاده آقاعلی عباس واقع در حدود بادرود نطنز است. این امامزاده یکی از زیارتگاههای معتبری است که در طول یک قرن اخیر، بیش از پیش مورد توجه ساکنان آن ناحیه قرار گرفته است. طبق تذکره خطی بقعه علاوه بر فرزندان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام به نام علی و محمد ده نفر دیگر از امامزادگان در آنجا مدفون شده اند.

بنای گنبد و رواق و صحن و سرای وسیع با غرفه های گوناگون آن در دوران معاصر توسعه یافته چنان که گوینده نامدار کاشان «ابو نصر فتح الله خان شیبانی» می نویسد: 24 سال در بیابان بادرود نطنز مبالغی خرج کرده و زحمت ها کشیده ام و در آستانه امامزادگان واقع در آن بیابان که مطلقاً آثار عمارتی قابل نبود بنای مدرسه و صحنو عمارت و غیره نموده و از این بنده درگاه نیز مبلغ یک هزار تومان کمک این کار خیر کرده و الحق جایی خوب و محلی مرغوب شد.هم اکنون نیز در اثر توجه اوقاف و کمک های ساکنان محل زیبایی، تزیینات و جذابیت های هنری- مذهبی آن رونق یافته است.

امام زاده شاه رضا

شهرضا ( قمشه ی سابق) در چهارده فرسخی جنوب اصفهان در سرراه شیراز واقع شده است. بقعه ی شهرضا تا شهرستان شهرضا فاصله ی کمی دارد و بر روی قسمت مرتفعی در دامنه ی کوه بنا شده است. امامزاده دارای صحنی مصفاست که از آن توسط پلکان های سنگی وارد بقعه می شوند. سردر بقعه و گنبد آن کاشی کاری شده است و نقش کاشی کاری گنبد، به گنبد مسجد امام اصفهان شباهت دارد و سال ساختمان آن را به دوره ی صفویه می رساند. کتیبه ی اطراف آن به خط ثلث سفید بر زمینه ی کاشی لاجوردی رنگ، شامل تمام سوره ی جمعه است، ولی سال اتمام ندارد. در نیمه ی شمالی گنبد که از داخل صحن به خوبی دیده می شود، در یک لوحه ی لوزی شکل به خط نستعلیق لاجوردی معرق برزمینه ی کاشی سفید، سال تعمیر گنبد به شرح زیر نوشته شده است: در سال 1360 (ه.ق) حاج سید اسماعیل میربه شهرضایی تجدید و تعمیر این بنای مقدس را عهده دار و به انجام رسانید.

بر گردنی گنبد با خطوط بنایی و کاشی معرق، عباراتی نقش شده که رنگ زرد، در میان رنگ های آن برسایر الوان غلبه دارد و متن آن صلوات بر پیغمبر و ائمه علیه السلام است و در قسمت شمالی آن، در یک لوحه به خط بنایی سفید معرق برزمینه ی کاشی مشکی، عبارت ذیل نوشته شده است: عمل استاد علی اصغر اصفهانی و استاد عبدالرحیم 1276 مدخل بقعه ایوان کوچکی است که با آیینه تزیین شده و در طرفین آن، دو جفت در نفیس از چوب گردوی ساده نصب شده و در جهت مقابل، یک جفت در نفیس خاتم کاری است که هر لنگه ی آن با اشعاری به خط نستعلیق سفید بر زمینه ی خاتم کاری تزیین شده است. دو جفت در خاتم کاری دیگر نیز در دو جانب شرقی و غربی داخل بقعه نصب شده که حرم را به اتاق های مجاور آن متصل می کند.