Toyo Ito
- توضیحات
- دسته: معماران خارجی
زندگینامه
تویو ایتو (Toyo Ito)، یكی از خلاق‌ترین و تأثیرگذارترین معماران حال حاضر جهان، از جمله معمارانی است كه در آثار خویش، همواره در جست‌وجوی شیوه‌های نوین و تكنولوژی‌های جدید برای پیوند میان تكنولوژی، طبیعت و معماری می‌باشد.
تویو ایتو در سال 1941 در ژاپن به دنیا آمد و در سال 1965 تحصیلات معماری خود را در دپارتمان معماری دانشگاه توكیو به پایان رساند. او در سال 1971، بعد از چهار سال كار در دفتر معماری kiyonori kikutake، دفتر معماری خود را با عنوان (urbot) urban robot تأسیس كرد كه بعدها در سال 1979 به تویو ایتو و همكاران (toyo ito & associates) تغییر نام داد. تویو ایتو استاد مدعو دانشگاه كلمبیای نیویورك، استاد افتخاری دانشگاه شمال لندن و عضو افتخاری AIA بوده است. او در طی دوران فعالیت حرفه‌ای خود جوایز متعددی را كسب كرده است كه از مهم‌ترین آنها میتوان به جایزه بنیاد معماری ژاپن برای پروژهsilver hut در سال 1986، جایزه هنری mainrich برای طراحی موزه yatsushiro در سال 1992، جایزه طلایی بهترین طرح ژاپنی در سال 2001 و مدال طلای سلطنتی انگلستان در سال 2006 اشاره كرد.
تویو ایتو در یک نگاه:
ـ تولد در ژاپن (1941)
ـ دپارتمان معماری دانشگاه Graduated ژاپن (1965)
ـ فعالیت در Kiyonori Kikutake Architect and Associates (1965-1969)
ـ (urbot) urban robot تأسیس (1971)
ـ White U (1976)
ـ تغییر نام urbot به تویو ایتو و همكاران(1976)
ـ Silver Hut (1986)
ـ Architecture Institute of Japan Prize (1986)
ـ Tower of Winds (1986)
ـ خانه Guest (1989)
ـ ساختمان T (1990)
ـ موزه Yatsushiro (1991)
ـ 33rd Mainichi Art Award for Yatsushiro Municipal Museum (1992)
ـ هتل P (1992)
ـ موزه Shimosuwa (1993)
ـ خانه S (1995)
ـ تالار Nagaoka (1996)
ـ AA “INTERACH ’97” Grand Prix of the Union of Architects in Bulgaria, Gold Medal (1997)
ـ Education Minister’s Art Encouragement Prize in Japan (1998)
ـ مجموعه Resort (1998)
ـ Japan Minister’s Art Academy Prizes in Japan (1999)
ـ The Arnold W. Brunner Memorial Prize in Architecture from American Academy of Arts and LettersAccorded the Title“Academician” from the International Academy of Architecture (IAA) (2000)
ـ خانه K (2000)
ـ Good Design Awards 2001 Grand Prize for “Sendai Mediatheque” from Japan Industrial Design Promotion Organization(2001)
ـ sendai mediateque (2001)
ـ World Architecture Awards 2002, Best Building in East Asia for “Sendai Mediatheque” Golden Lion for Lifetime Achievement from the 8th International Architecture, Exhibition NEXT, la Biennale di Venezia (2002)
ـ غرفه گالری Serpentine (2002)
ـ غرفه Brugge (2002)
ـ Architecture Institute of Japan Prize (2003)
ـ ایستگاه Motomachi Chukagai (2003)
ـ ساختمانTods (2004)
ـ ROYAL GOLD MEDAL (RIBA ) (2005)
ـ فروشگاه Mikimoto (2005)
با نگاهی به آثار معماری، اندیشه‌ها و حتی طرح‌های چیدمانی (Installations) تویو ایتو، نوعی تلفیق مابین معماری و رسانه‌های نو، مابین دنیای طبیعی و دنیای دیجیتال در ذهن انسان تداعی میشود. او با بهره‌گیری از تكنولوژی و تركیب مواد مختلفی چون شیشه، بتن و فولاد با دگرگونی‌هایی اغلب خطی در سطح و انتقال آن به حجم، به معماری‌های متفاوتی (به ویژه در طرح‌های چند سال اخیر خود) دست یافته است. از این منظر شاید بتوان معماری‌های تویو ایتو را با آثار معماران سوئیسی، هرزوگ و دمورن (Herzog & De Meuron)، مقایسه نمود كه بیشتر مبتنی بر استفاده از تكنولوژی‌های پیشرفته در طراحی سطح و پوسته بیرونی ساختمان هستند .
تویو ایتو درباره حضور تكنولوژی در آثار خویش می‌گوید: "معنی و مفهوم تكنولوژی در آثار من، طی دوران فعالیت حرفه‌ایم، تغییر یافته است؛ در گذشته و كارهای قبل‌تر حضور تكنولوژی بسیار آشكار بود، در حالی كه اكنون شیوه استفاده از تكنولوژی در كارهای من تفاوت یافته است و من سعی در پنهان كردن آن در كارهایم دارم، در واقع به نوعی استفاده غیرمستقیم از تكنولوژی در معماری روی آورده‌ام. من به دنبال معماری‌ای هستم كه مخاطب بتواند آن را لمس و احساس نماید، نوعی معماری برگرفته از واقعیت عینی." بر این اساس، شاید بتوان كارهای اخیر تویو ایتو را كه اغلب فرم‌هایی مكعب‌گون با ساختارهای متفاوت و فضاهایی متنوع می‌باشند، نوعی معماری ملموس و احساسی در عین حضور ناملموس تكنولوژی دانست.
تویو ایتو
“من که کم دوامی معماری را تعقیب می کردم پی بردم بر اینکه مفهوم فوق نمی تواند، خاستگاه یک معماری درست باشد، لذا آن را رها کردم و در عوض به یک معماری با دوام روی آورده ام که در جامعه ذوب می شود تانقش بلند مدت داشته باشد.”
برخی از پروژه های وی که قبلا در این سایت معرفی شده اند :
تویو ایتو و آکیسا هیراتا؛ غرفه لـِکسُس و ترکیب سرعت و شان
خانه اُکو آل کُوبو ، تویو ایتو؛در حال ساخت
مرکز رسانه های فرهنگی سندای از تویو ایتو
پارک آرامش توره ویجا؛ پوسته های تویو ایتو
برج های پورتا فایرا ، تویو ایتو ؛ همسایگی فرمی ارگانیک با فرمی متعامد
برخی از پروژه های او
مرکز رسانه های فرهنگی سندای از تویو ایتو
تحریریه آرشیتکت :هدف از طراحی مرکز رسانه های فرهنگی ایجاد یک شفافیت بود تا امکان دید کامل را توسط یک سیستم منحصر بفرد به اطراف داشته باشد .این بنا که توسط تویو ایتو ساخته شد انقلابی در زمینه مهندسی و زیبایی بشمار میرود.
شش تخته فولاد آجدار که هر کدام 15-3.4 ضخامت دارد به نحوی قرار گرفته که گویی بر خیابان شناور است .این تخته ها بوسیله ی سیزده ستون شبکه فولادی که نیروی کششی را از طبقه همکف گرفته تا پشت بام تحمل میکند- تقویت میشود .این ستون ها با کیفیت بصری خود یکی از بهترین ویژگیهای شناسایی پروژه ایست که با درختان بزرگ در جنگل رقابت میکند . این ستون ها از نظر عملکردی به عنوان منبع خوبی برای آب و برق و شبکه و سیستم محسوب میشود.
در این پروژه فرم هر پلان آزاد است . ستون بعنوان نرده ، ساختاری مستقل از نما دارد که بصورت نوسان از طبقه ای به طبقه دیگر در قطر کشیده شده است .با ساده ترین تمرکز بر روی صفحات (طبقه) ، لوله (ستون) ، و ظاهر (نما ،طراحی خارجی) میتوان متوجه شد که طراحی از طرفی دارای جذابیت بصری و شاعرانه است و از طرفی یک سیستم پیچیده از فعالیت ها و سیستم های اطلاعاتی محسوب میشود.
چهار عدد از این لوله ها (ستون) در 4 طرف صفحه (طبقه) قرار گرفته اند که به معنای اصلی وظیفه مقاومت و تقویت ساختمان را بر عهده دارند.پنج تا از نه لوله کوچکتر که صاف و مستقیم هستند شامل آسانسور میشود در حالی که چهار عدد دیگر کج هستند که داکت و سیم ها را حمل می کنند .
مردم شهر های اطراف پس از نزدیک شدن به مرکز رسانه اطلاعات سندای راه را به دو سالن مرتفع که با ورودی اصلی در لا به لای پانل های بزرگ شیشه ای قرار گرفته ادامه میدهند. این میدان باز شامل یک کافه ، مغازه خرده فروشی ، فضای اجتماعی میشود که قادر به نمایش فیلم و برنامه های دیگر است .
یکی از جنبه های منحصر بفرد این ساختمان ، دخالت بسیاری از طراحان در انجام کار است بطور مثال برای طراحی داخلی هر طبقه هر طراح با یک نفر دیگر همکاری میکردند.کازویا سجیما که طبقه همکف را طراحی کرده ، دفاتر اداری را پشت یک صفحه شفاف قرار داده است. کتابخانه شیمین در طبقه دوم و سوم شامل یک سالن جست و جوی کامل با دسترسی به اینترنت است که در آن مبلمان خاصی که توسط معماران کی.تی طراحی شده است – قرار گرفته .
فضای گالریِ طبقه چهارم و پنجم شامل یک فضای نمایشگاه انعطاف پذیر با دیوارهایی با قابلیت جابه جایی دارند – میشود و همچنین یک فضای ثابت با دیواره های ثابت و محل استراحت وجود دارد که صنلی های آن را کریم رشید طراحی کرده است. رز لاوگروو مسئولیت طبقه ی ششم را برعهده داشت .او به سینما 180 صندلی و همچنین مبلمان سبز و سفید مناسبی را برای کتابخانه چند رسانه ای صوتی و تصویری اضافه کرد.
در طبیعت اطراف منطقه ، درختان، طبیعت ستون های فلزی ساختمان را ادامه میدهند.این ساختمان در مسیر خیابان با درختان طراحی شده است . تغییرات ساختمان همگام با تغییرات فصول است .باز بودن آن بازتاب فصل سبز تابستان و همچنین خیابان ها در فصل زمستان است.
معمار : تویو ایتو
مکان : سندای شی ، ژاپن
سال پروژه : 2001
ستون های متشکل از لوله
ترکیب فضای خارجی و داخلی
موقعیت ستون ها
