Charles Correa
- توضیحات
- دسته: معماران خارجی
زندگینامه:
چارلز کورآ در سال ۱۹۳۰ در حیدر آباد هند به دنیا آمد او در دو دانشگاه می شی گان و انستیتو تکنولوژی ماساچوست تحصیل کرد و سپس دفتر شخصی خود را در بمبئی تاسیس نمود.
کارهای کورآ در هند یک پیشرفت، درک و هماهنگی ظریف با معماری معاصر دارد که در عین حال به هیچ عنوان غربی نیست کورآ در کارهای اول خود سعی داشت در محیط پیرامونی مدرن جایگاه کارهای خودش را کشف کند او همچنین در کارهایش سعی در جستجوی جوابی به مشکلات جهان سومی داشت.
بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ کورآ کارهای بزرگتری را انجام داد و به معماری سمبولیک نزدیکتر شد و توانست در سال ۱۹۸۴ جایزه رویال گلد مدال ریبا و در سال ۱۹۹۰ مدال آلتو و مدال گلد یو آی آ را از آن خود کند در سال ۱۹۹۴ جایزه ایمپریال ژاپن و در ۱۹۹۸ جایزه معماری آقا خان را دریافت کرد.
در چهار دهه اخیر کورآ کارهای پیشتازی در زمینه مشکلات شهری و پناهگاههای کم قیمت در جهان سوم انجام داده است از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۵ او معمار ارشد برای طرح تفضیلی شهر بمبئی جدید با دو میلیون جمعیت بود که مقابل بندر شهر فعلی قرار داشت.
کورآ جزو معدود معماران معاصریست که کارهایش نه تنها به مشکلات معماری بلکه به طرح شهری و خانه داری کم قیمت می پردازد.
کارهای معماری کورآ در مجلات و کتابهای معماری بسیاری چاپ شده است او در دانشگاه های هندی و خارجی از جمله دانشگاه هاروارد، پن، تولین و دانشگاه واشنگتن تدیس کرده است و Sir Banister Fletcher Professor در شهر لندن و Albert Bemis Professor در MITو Jawaharlal Nehru Professor در کمبریج بوده است.
در سال ۱۹۸۰ او موفق به دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه می شی گان شد.
موزه یاد بوم آشرام گاندی , اثر چارلز كوره ا در احمد اباد به سال 63-1958 , نوعی تنش بین منبع الهام وارداتی و بومی را نشان می دهد .
این ساختمان همچون هزار تویی از حیاط , پیاده روهایی سر پوشیده و غرفه های كوتاه , با مسیری كه می توان ان را آهسته طی كرد , طراحی شده است . این بافت فضاهای پر و خالی كه با شبكه ای متناوب با پایه های آجری ساده و نعل درگاه های بتنی , و سقفهای كاشی كاری شده هرمی شكل و ناودان شكل می گیرد , در كنار یكدیگر قرا گرفته اند .
مقیاس و جزئیات آن عمدتا متواضعانه و متعادل اند , و در بخشی از آن , از به هم پیوستگی فضاهای تهی از اتاقهای خارج از ساختمان روستایی خاص الهام گرفته شده است .
نیت كوره آ تا حدی این بود كه جست و جوی گاندی را به خاطر حقیقت و ایثار در راه سادگی به یاد آورد , و در واقع این ساختمان جدید در كنار ساختار بومی متواضعانه ای قرار گرفته كه آشرام ( مكانی نهادین و پر اهمیت در جنبش هند برای استقلال ) را در كنار خود پناه داده است .
فقر شكوهمند موزه یادبود گاندی , وامهای آشكاری را از خانه سارابهایی لوكوربوزیه (به فاصله اندكی از آن ) و خانه Trenton bath كان ( در آن سوی دنیا ) بر گرفته است اما این ساختمان , همانگونه كه انتظار می رفت در پی برداشت هندی از فضا نیز هست , یعنی دارای شبكه پایه ها و ترازهایی است كه به جریان هوا و سهولت ارتباط اجتماعی كمك می كند. در اوایل دهه 1960 بود كه معماران هندی جوان از مكانهایی نظیر شهر كویری جیسالمر یا كاخ قرن شانزدهمین فاتح پورسیكری دیدار كردند و مناظری كلبی با حیاطها و سطوحی كه در هم ادغام می شوند , و همچنین پیش آمدیگیهای عمیق برای ایجاد سایه و تاقچه ها و پرده هایی بین فضا های داخل و خارج را یافتند .
این نمونه های تارزیخی در تركیب با فضای پیچراهه مانند , كه معمارانی نظیر وان آیك نیز آن را دنبال كرده بودند , به آنها كمك كرد تا راه خود را ورای محدودیتهای اجتماعی و نارسایی های شرایط اقلیمی ساختمانها به عنوان اهدافی مستقل بیابند .
