:: اصفهان معمار ::

مسجد حکیم

در ضلع شرقی خیابان حکیم جنب بازار رنگرزان و مقابل مقبره حاج آقای کلباسی مسجدی با 8000 هزار متر مربع ساخته شده که حکیم نامیده می شود. در این مکان ابتدا مسجد جامعی به نام جورجیر که به مناسبت نام آن محل بود بدستور وزیر دانشمند خاندان بویه یعنی صاحب این عباد ساخته شد. از عظمت این مسجد همین بس که مناره ای به بلندی صد متر داشته است که در حفاظت و نگهبانی از شهر نیز از آن استفاده  می کرده اند ولی در حمله خانمان سوز مغول یا بعد از آن در دوره تیموری این مسجد و مناره تخریب گشت و به جز سردری که هنوز پابرجاست از آن چیزی باقی نمانده است البته مسجد کنونی که از نظر بزرگی و شکوه به مرتبه اولی نمی رسد توسط حکیم داوود خان ملقب به تقرب خان طبیب مخصوص شاه عباس دوم صفوی بنا گردید. داستانی که درباره وی بیان می دارند بدین گونه است که اطرافیان حکیم داوود خان بر علیه اش دسیسه می کنند و او برای در امان ماندن به کشور هندوستان می گریزد و پس از مدتی طبابت در این دیار به مال و ثروتی هنگفت دست یافت سپس از روی خیر خواهی دستور به ساخت مسجد کنونی در محل خرابه های مسجد دیلمی میدهد و چون مکان مسجد قبلی وقف بوده و در آن دخل و تصرفی صورت نداده بودند لذا کار ساختمان مسجد از سال 1067 ه.ق آغاز شد و تا سال 1073 یعنی در طول شش سال به دست استاد علی بیک بناء اصفهانی بنا گردید البته این مسجد نیز مانند دیگر مساجد اسلامی در در دوران صفوی به سبک اصفهانی وبه صورت چهار ایوانی ساخته شده و دارای چهار در ورودی واقع در ضلع غربی، شرقی، شمالی و شمال شرقی می باشد همچنین ساختمان آن با تزئینات فراوان کاشی کاری همراه با خطوط اسلیمی و حقدایی و کتیبه هایی با مضامین آیات قرآنی، احادیث، روایت و .... مزین گشت بیشتر کاشی کاری های این مسجد به صورت معقلی بوده و کتیبه های آن نیز به دست محمد رضا امامی و محمد باقر شیرازی دو خوشنویس عهد صفوی نگاشته شده است. 

یکی از کتیبه هایی که معرف نام بانی مسجد و پادشاه معاصر است اشعاری در سردر شرقی مسجد می باشد که با این ابیات آغاز می شود:

در ایام سریر آرائی خاقان گردون تخت                                 سلیمان زمان عباس ثانی سایه یزدان
چنین از غیب ملهم شد حکیم کاردان داوود                             بیای تخت هند آمد خطاب او تقرب خان
که بی تاخیرمی باید روان شد سوی اصفاهان                          یکی مسجد تو چون گلزار داوودی نهی بنیان
به سعی کارفرمایی بنا شد اندر این دوران
خجسته مسجدی چون عالم تجرید روحانی                             مصفا معبدی خاطر گشا چون شیوه احسان
به تاریخ بنا واضح نوشت این تازه مصرع را                         مقام کعبه دیگر شد از داوود اصفاهان

هم اکنون سر در شمالی این مسجد که در بارندگی سال 1333 ه.ش از زیر اندود کاه گل نمایان گشت و قدمت اصلی مسجد قدیمی را مشخص نمود در حال بازسازی و مرمت است تا علاقه مندان به تاریخ و معماری از این مسجد و سردر بازدید نمایند و استفاده ببرند.

• بعدی >