:: اصفهان معمار ::

معرفی

گفتن و نوشتن درباره امری که تماما انجام دادنی است دشوار می نماید و اگر پیرامون کروکی باشد دشوارتر چرا که صحبت از بینهایت ترکیب فرم است.

هرچند امروزه آموزشهای معماری دستخوش تحول شده اند و قطعیت ها در هنر نیز کمرنگ گردیده اند اما جایگاه کروکی و اسکیس همچنان باقی است. زیرا علیرغم به بازار آمدن و استفاده فراگیر از رایانه ها و چاپگر ها و ... دست و چشم به عنوان دو ابزار خلق معماری و انتقال آن به شمار میروند و پیداست که هماهنگی آنها می تواند بسیار موثر باشد . علاوه بر این نحوه دیدن معماری توسط معمار دیگر خواه به عنوان دانشجو یا مدرس با دیدن دیگر افراد متفاوت است و پر واضح است که در ثبت آن نیز تفاوت وجود دارد هر چند آن “دیگران”هنرمندانی از سایر شاخه های تجسمی باشند،نقاش ،عکاس یا گرافیست.

در برابر این سوال تکراری دانشجویان که چرا کروکی میزنیم؟ یا اصولا نقاشی آبرنگ یا اب مرکب و ... چه نقشی در معماری دارد؟ باید گفت علاوه بر تربیت چشم و دست ،نحوه انتقال معماری موجود نیز کمکهای فزاوانی میکند . این تفاوت در نگاه معمار و سایر هنرمندان به معماری پیرامونشان توسط کروکی نمود عینی میابد ، میشکفد و از این راه نیز علاوه بر مهارتهای کسب شده در ترسیم پرسپکتیوها و تناسبات صحیح ، نحوه دیدن دانشجو نیز تغییر میکند. اصولا هر آنچه را که نگاه میکند ترسیم نمیکند بلکه موضوعات پیزامون خود را “می بیند” و تفاوت بین نگاه کردن و “دیدن” بسیار است.