محمدتقی رازی اصفهانی یا محمدتقی ایوانکی سر سلسله خاندان نجفی اصفهانی است. صاحب کتاب هدایه المسترشدین است که به صاحب حاشیه نیز معروف است. در بین سال های (۱۱۸۷ ـ ۱۱۸۵ هـ . ق) در روستای ایوانکی از توابع گرمسار به دنیا آمد. وی سر سلسله خاندان مسجد شاهیان بوده که در حدود سال (۱۲۲۰ هـ . ق) به اصفهان آمده و آن جا را برای سکونت دائمی خود انتخاب کرده است.
آن چه می توان به قطع و یقین گفت این است که: علامه محقق و فقیه و اصولی مدقق شیخ محمد تقی رازی نجفی اصفهانی از عالمان محقق فرقه امامیه است و در فقه و علم اصول صاحب آرا و افکار مشهوری است که اصولی ها و فقیهان بعد از او پیوسته پیرامون افکار و اقوال او به بحث و تحقیق پرداخته و از آن ها متأثر گردیده اند. صاحب روضات الجنات که از شاگردان شیخ است درباره او می نویسد:
شیخ از برترین علمای عصر خویش در فقه و اصول بود؛ بلکه نسبت به سایرین از دید و نظر بالاتری در علوم معقول و منقول برخوردار بود
شاهد بر این مدعا آثار بسیار ارزشمندی است که از مرحوم شیخ باقیمانده است که در این میان می توان به کتاب « هدایةالمسترشدین » اشاره کرد. این کتاب در اصول فقه نگارش یافته و از مهم ترین کتاب های اصول بین متأخرین است و همواره مورد نظر و عنایت دانشمندان بوده است و احاطه و تحقیقات عمیق و افکار بلند شیخ در این کتاب به خوبی پیداست. شیخ آقا بزرگ تهرانی در این باره می نویسد:
... این کتاب ( هدایةالمسترشدین ) بر احاطه شیخ و تبحر و تحقیق ایشان در علم اصول حکایت می کند و همیشه آرا و نظریات شیخ مورد بحث و گفتگوی افاضل از حوزویان بوده است.
علامه شیخ محمد تقی در روز جمعه نیمه شوال سال (۱۲۴۸ هـ . ق) در سن حدود شصت سالگی در شهر اصفهان درگذشت. شیخ عباس قمی می نویسد:
در روضات الجنات، ص ۱۳۱ آمده است که سیدمحمدباقر شفتی بر جنازه او نماز خواندند. وی در تخت فولاد در بقعه وسط تکیه مادر شاهزاده به خاک سپرده شد.