پل جویی

پل سعادت آباد در میان دو پل الله وردیخان و پل خواجو، به طول 147 متر و در سال 1065 هجری در دوره سلطنت شاه عباس دوم صفوی بنا گردید.

 

این پل برای  استفاده خاندان سلطنتی، اشراف و مهمانان شاه و جهت اتصال بناهای سلطنتی نظیر کاخ هفت دست و آیینه خانه در ساحل شمالی و جنوبی رود بنا شده بود و از این رو  افراد عادی اجازه عبور از آن را نداشتند.
وجه تسمیه جوئی که به غلط در افواه عمومی چوبی تلفظ می شود، به دلیل احداث جوی کوچک و ظریفی از سنگ پارسی بوده که در آن عصر بر روی پل تعبیه شده بود.